Francais

Ik heb een nieuwe reden gevonden waarom het voor mij zo urgent is een nieuwe taal, of misschien nieuwe talen, te leren. Het is niet mijn inherente interesse in alles om mij heen maar eerder een vorm van overleving die, zo denk ik nu, de belangrijkste reden voor mij is om een taal te leren. Ik merk namelijk vooral dat wanneer ik een andere taal spreek ik me beter op m’n gemak voel, en het wel of niet op m’n gemak voelen is altijd al een enorm thema geweest in mijn leven; een thema dat ik nooit genoeg uitgediept heb, waarschijnlijk door de angst om het aan te raken.

Wanneer ik een andere taal spreek dan deze, dan de taal waarmee mijn hersens gevormd zouden zijn, heb ik een nieuwe benadering van een situatie die in deze taal altijd al heeft vastgelegen. Ik begrijp de situatie hetzelfde maar ik ben niet gebonden aan een bepaalde reactie die alle creativiteit van me ontneemt; het is kennelijk ervaring in situaties in deze taal dat me vastgepind houdt, dat me dwingt om op iets te reageren zoals ik er altijd al op heb gereageerd. Het zou ook inconsistent zijn als ik dat niet deed. Maar een nieuwe taal, een nieuwe reactie; zolang het overgrote deel van de conversaties, net als taal, de oppervlakkige kant van vorm aanneemt, maakt dat het voor mij mogelijk om, zodra er een verandering van taal plaatsvindt, ook een verandering van oppervlakkige houding aan te nemen. Het is als een nieuwe laag die over me heen zit die opnieuw de situatie kan analyseren om opnieuw een keuze te maken uit wat de beste, meest interessante, meest uitdagende, etc. manier is om te antwoorden of om niet te antwoorden. Zolang het gaat om dingen die mij niet maken als persoon of die ik niet als zodanig weet te waarderen dat ik het belangrijk vind dat standpunt in elke taal uit te stralen, zal grilligheid mijn grootste persoonlijke kenmerk zijn in een taalbarrièrevrije leefomgeving, die effectief toch nooit zal bestaan. Belangrijk is dat ik het niet als negatief ervaar: het ontneemt onzekerheid omdat het mogelijkheden opent voor sociale omgang. Het maakt van mij een aangenamer persoon in gezelschap. Het verbetert mijn zelfbeeld en versterkt mijn zelfvertrouwen. Zodra mijn zelfbeeld verbetert, ben ik socialer en dus voor veel mensen een beter persoon. Het gaat uiteindelijk om wat andere mensen van je vinden want andere mensen maken je. Door middel van taal creeer ik diverse lagen van oppervlakkig reactievermogen.